Marokko 22 t/m 24 maart 2015: Errachidia, Merzouga en Gorge du Todra

Dag 4

Dit was stiekem de dag waar ik het meest naar uit had gekeken. Op deze dag gingen we op een kameel door de woestijn rijden. Als je dat doet, ben je het Europese gevoel wel kwijt hoor. Maar voordat het zover was, gingen we eerst de Hoge Atlas in. Het moment dat het mediterrane Marokko wordt ingeruild voor het warme, droge deel. Hier kreeg ik weer echt het “Marokko-gevoel”.

We reden eerst over de Tizi ’n Talrehmt pas, via de Gorges du Ziz, richting Errachidia. Daar ligt in de oase de Source Bleue de Meski. Daar konden we even heerlijk eten, zwemmen en compleet ontspannen. Dit keer waren wij zelf vrij vermakelijk om te zien. De Marokkanen daar zien niet iedere dag blanke heren en dames in hun bikini bommetjes maken, haha. Nou, voor ons was het echt even een verademing. Het zwemmen dan.

Aan het einde van de middag kwamen we aan bij de voet van Erg Chebbi. Hier begint de zandwoestijn.

We verbleven in Riad Tadarte. Na onze kamers te hebben ingericht, was het EINDELIJK tijd om kameel te rijden. Nee, toch nog niet helemaal. Eerst kregen we nog te zien hoe de mensen hier hun gewassen onderhouden. Met hele kleine irrigatiesystemen (gegraven sluizen die om en om open worden gezet) zorgt men ervoor dat de planten voldoende water krijgen om goed te kunnen groeien. Gaaf om ook eens te zien hoe dadels groeien.

Nu was het dan wel echt tijd voor de kamelen. Wat een toffe ervaring was dat. We reden tegen zonsondergang richting de hoogste zandduin, waarvan je het laatste stuk zelf moest beklimmen omdat het te stijl was.

Het was een pittige klim met dat wegzakkende zand (zoals mijn docent mooi beschreef: een uitputtende strijd tegen de elementen, haha), maar het was ZO de moeite waard. Een geweldig uitzicht op zowel Algerije als Marokko.

 ’s Avonds kon je ervoor kiezen om op het dak, onder de sterrenhemel te slapen. Op dat moment was ik zo moe, dat ik geen zin had in kletsende mensen, maar achteraf vind ik het wel jammer dat ik het niet gedaan heb. Daarom besloot ik de volgende ochtend gewoon zo vroeg mogelijk op te staan, om de zonsopgang wel mee te krijgen. Dat was ook geweldig.

Dag 5

Na de zonsopgang en een lekker ontbijt (olijven, msemmen, jam, en nog wat andere dingen), gingen we naar een fossielenwerkplaats in Erfoud. Hier zijn namelijk zee-afzettingen uit het Devoon tijdperk (de tijd waarin onder andere de eerste amfibieën, insecten en haaien ontstonden) te vinden.

Door de afzettingen zijn er veel fossielen te vinden van zeedieren. Bij de werkplaats laten ze zien hoe ze fossielen bewerken en verwerken in producten. Van sleutelhangers tot complete badkamer-inrichtingen.

We vervolgden onze weg langs de seguias. Dit is een modern irrigatiesysteem, waarbij kanalen in de grond zijn gegraven, waar water doorheen kan. Er zit alleen niet veel water meer in, doordat er woestijnzand in is gewaaid.

Via de Tafilalt-oase (een rivier-oase) reden we richting de Kasbahroute. De Tafilalt-oase is met 1,2 miljoen dadelpalmen de grootste oase van Marokko en na de oase in de Nijl, de grootste van Noord-Afrika.

We vervolgden de excursie richting de Todrakloof. De route gaat door een gebied waar veel nomaden leven. Best bijzonder, omdat de leefomstandigheden in dit gebied moeilijk zijn. In de middag bereikten we de kloof. We konden kiezen om de laatste 5 kilometer met de bus te reizen, of te lopen. Ik besloot om hem, met nog wat anderen te gaan lopen. Het was zo onwijs mooi.

De kloof is ontstaan doordat een een rivier en een waterval een erosie hebben veroorzaakt in de grond die uit kalksteenlagen bestaat. door de erosie heeft de rivier zich helemaal ingevreten en is er een kloof ontstaan.

Samen met een paar meiden mocht ik in de keuken helpen om moussaka te bereiden in een tajine. Super leuk. Dit is de enige plek waar we twee nachten zouden verblijven. We sliepen in grotkamers. Ik voelde me net een hobbit. Een heel gelukkige hobbit.

In de avond was er muziek en werden onze handen versierd met Henna. Daarna was het weer tijd voor een potje weerwolven.

Ik voelde me net een hobbit. Een heel gelukkige hobbit.

 Dag 6

Deze dag was ingepland als rustdag. Maar ik ging met een groep de omgeving verkennen. Met stevige schoenen aan en één van de docenten als gids, gingen we de bergen in.

Het was echt een supermooie tocht. In de verte zagen we een groep nomaden en het uitzicht was echt geweldig. Hier kreeg je zo’n ultiem vrijheidsgevoel. 

Hier kun je onze route vinden:

Voor het complete reisverslag klik je op de knop hieronder:

About Post Author

Kelsey Ikkersheim

See author's posts